روش انتخاب صفحه آلیاژ تیتانیوم

آلیاژ تیتانیوم آلیاژی است که از تیتانیوم و سایر عناصر تشکیل شده است.تیتانیوم دارای دو نوع کریستال همگن و ناهمگن است: ساختار شش ضلعی نزدیک زیر 882 ℃ α تیتانیوم، بدنه مکعب در مرکز بالای 882 ℃ تیتانیوم β.اکنون اجازه دهید همکاران از بخش فناوری RSM روش انتخاب صفحات آلیاژ تیتانیوم را به اشتراک بگذارند

　　الزامات فنی:

1. ترکیب شیمیایی صفحه آلیاژ تیتانیوم باید با مفاد GB/T 3620.1 مطابقت داشته باشد و انحراف مجاز ترکیب شیمیایی باید با مفاد GB/T 3620.2 مطابقت داشته باشد هنگام بازرسی مجدد متقاضی.

2. خطای مجاز ضخامت صفحه باید مطابق با مفاد جدول I باشد.

3. خطای مجاز عرض و طول صفحه باید مطابق با مفاد جدول II باشد.

4. هر گوشه صفحه باید تا حد امکان به زاویه قائمه بریده شود و برش اریب نباید از انحراف مجاز طول و عرض صفحه بیشتر شود.

عناصر آلیاژی را می توان با توجه به تأثیر آنها بر دمای تبدیل به سه دسته تقسیم کرد:

① فاز α پایدار، عناصری که دمای انتقال فاز را افزایش می‌دهند، α هستند عناصر پایدار شامل آلومینیوم، کربن، اکسیژن و نیتروژن.آلومینیوم عنصر آلیاژی اصلی آلیاژ تیتانیوم است که اثرات آشکاری در بهبود استحکام آلیاژ در دمای اتاق و دمای بالا، کاهش وزن مخصوص و افزایش مدول الاستیک دارد.

② فاز β پایدار، عناصری که دمای انتقال فاز را کاهش می دهند β هستند عناصر پایدار را می توان به دو نوع تقسیم کرد: ایزومورف و یوتکتوئید.محصولات آلیاژ تیتانیوم استفاده می شود.اولی شامل مولیبدن، نیوبیم، وانادیم و غیره است.دومی شامل کروم، منگنز، مس، آهن، سیلیکون و غیره است.

③ عناصر خنثی، مانند زیرکونیوم و قلع، تأثیر کمی بر دمای انتقال فاز دارند.

اکسیژن، نیتروژن، کربن و هیدروژن ناخالصی های اصلی آلیاژهای تیتانیوم هستند.اکسیژن و نیتروژن در α حلالیت زیادی در فاز وجود دارد که اثر تقویتی قابل توجهی روی آلیاژ تیتانیوم دارد، اما انعطاف پذیری را کاهش می دهد.به طور کلی مشخص می شود که محتوای اکسیژن و نیتروژن در تیتانیوم به ترتیب 0.15-0.2٪ و 0.04-0.05٪ است.هیدروژن در α حلالیت در فاز بسیار کم است و هیدروژن بیش از حد حل شده در آلیاژ تیتانیوم هیدرید تولید می کند و آلیاژ را شکننده می کند.به طور کلی، محتوای هیدروژن در آلیاژ تیتانیوم زیر 0.015٪ کنترل می شود.انحلال هیدروژن در تیتانیوم برگشت پذیر است و می توان آن را با آنیل خلاء حذف کرد.